شورای ائتلافی اصولگرایان با میدان‌داری تشکل‌های مخالف دولت اعتدالگرای حسن روحانی، ضمن جداکردن حساب انتخاباتی خود از علی لاریجانی، پای در کارزار انتخابات 7 اسفند نهاد؛ اما خوش‌بین‌ترین فعال اصلاح‌طلبی هم فکرش را نمی‌کرد که نتیجه انتخابات تهران آن چیزی شود که شد! برخلاف اصولگرایان به اصطلاح میانه‌رو که با بِرَند لیست امید وارد مجلس شدند و اکنون زیر بیرق رئیس مجلس، سیاست‌ورزی می‌کنند، تکلیف اصولگرایان دست‌اندرکار شورای ائتلافی برای انتخابات 96، هنوز مشخص نیست. 

 

لزوم ادامه مسیر شورای ائتلافی اصولگرایان، مسأله‌ای بود که نخستین مرتبه، آیت‌الله محمدعلی موحدی‌کرمانی دبیرکل جامعه روحانیت مبارز به آن اشاره داشت. وی اظهار کرد: "هرگاه لازم باشد، شورای ائتلافی برای انتخابات ریاست‌جمهوری 96 وارد عرصه خواهد شد." با این توصیف، دست‌یافتن به گزینه واحد در انتخابات 96، هدف اصلی و راهبردی اصولگرایان برای رقابت با حسن روحانی است. اما گاه گاهی از اطراف و اکناف جبهه اصولگرایی، صحبت‌هایی شنیده می‌شود که نائل‌آمدن راست‌های سیاسی به مقصود نام‌برده را به محاق اما و اگر می‌کشاند. مثلا اسدالله بادامچیان از اعضای ارشد حزب موتلفه اسلامی گفت: این حزب برای انتخابات ریاست‌جمهوری، گزینه مستقل ارائه خواهد کرد. اظهار نظری که توسط محمدنبی حبیبی دبیرکل این حزب تکذیب شد.

 

محمدرضا باهنر دبیرکل جبهه پیروان هم در اظهاراتی گفت: "اصولگرایان فردی را برای رقابت با روحانی ندارند و هنوز در این باره تصمیم‌گیری نکرده‌اند." غلامرضا مصباحی‌مقدم سخنگوی جامعه روحانیت مبارز گفت که "چنانچه گزینه بهتری نداشته باشیم، حتما وارد گفت‌وگو با حسن روحانی خواهیم شد."

 

در این میان، جبهه پایداری و جمعیت‌های ایثارگران و رهپویان که محوریت شورای ائتلافی اصولگرایان را عهده‌دار بودند، امروز کمتر از انتخابات 96 سخن می‌گویند. شاید آن‌ها منتظر محمود احمدی‌نژاد هستند تا ببینند از آستین تردستی وی، چه بیرون می‌آید. واقعیت این است که طیف به نسبت جوان و تحول‌خواه اصولگرایی، واقع‌بین‌تر از پیشکسوتان خود به صحنه سیاست می‌نگرد. آن‌ها می‌دانند که در جبهه اصولگرایی، غیر از احمدی‌نژاد، شخص دیگری پتانسیل کافی جهت ایجاد موج اجتماعی ندارد. استقبال مردمی از سفرهای استانی اخیر احمدی‌نژاد، گواه این مدعاست. 

 

شاید بتوانیم، انتخابات 96 برای احمدی‎‌نژاد را همانند انتخابات 92 برای آیت‌الله هاشمی ارزیابی کنیم. آیت‌الله هاشمی با طرح آمدن‌اش به انتخابات خرداد 92، لنز دوربین‌ها را به سمت خود کِشاند و موج رسانه‌ای و مردمی ایجاد کرد؛ اما با رد صلاحیت از سوی شورای نگهبان، طی یک نقشه از پیش طراحی‌شده، از یار دیرین‌اش یعنی حسن روحانی حمایت و دیگران را هم به پشت گرمی از او تحریض و ترغیب کرد. 


حال اگر احمدی‌نژاد را در جایگاه آیت‌الله هاشمیِ سال 92 بگماریم، خواهیم دید که وی، باتوجه به حواشی دولت‌های نهم و دهم و پیش‌بینی ردصلاحیت احتمالی‌اش، قریب به یقین از یکی از مقربین و معتمدین خویش برای حضور در انتخابات حمایت خواهد کرد. اظهارات اخیر عبدالرضا داوری مشاور رسانه‌ای احمدی‌نژاد که گفت: "سیستم برای تداوم ریاست‌جمهوری روحانی، در حال قانع شدن‌است"، گواهی است بر ناامیدی اطرافیان احمدی‌نژاد برای آوردن مجدد وی به گود رقابت.